Hier een bericht vanuit Las Claritas, een goudzoekersdorpje. We zijn vandaag vanuit Ciudad Bolivar naar het zuiden gereden en we slapen vannacht hier, in Campamento Anaconda.
We zijn de afgelopen 12 dagen niet bereikbaar geweest voor mobiel of internet.
Als schrijver van reisverhalen en reisromans laat ik me regelmatig vergezellen door een gids. Door iemand dus die de taal van het land spreekt, de wegen en paden kent en precies weet bij wie je moet zijn voor bepaalde informatie.
Venezuela is met meer dan 1300 soorten een van de rijkste vogellanden ter wereld. En door zijn gevarieerdheid aan indrukwekkende landschappen ook een van de mooiste landen. Reden genoeg voor een vogelaar om er naar toe te willen. Maar wie zo’n trip vanuit Nederland probeert voor te bereiden, stoot onophoudelijk zijn neus.
Ik ben pas een week weg, maar het voelt al als een maand. Indrukwekkend land, Venezuela. Leeg, heel veel natuur, warm, nee heet en mooi. Na twee dagen in Caracas waar ik de stad een beetje verkend heb met Jeroen en zijn twee kleine zoontjes zijn wij met z’n tweeen naar Puerto Ordaz gevlogen in het Noordoosten van het land.
Ik heb het plan opgevat om een documentaire te maken over het leven van Jungle Rudy. In Amsterdam kom ik in contact met Olaf, die Rudy van dichtbij heeft leren kennen toen hij gids was in Rudy’s kampement “Ucaima”. Olaf is enthousiast over het filmplan.
