Belize, de verborgen schat van Midden-Amerika.
Belize reizen! Die vind je bij Olaf Reizen. Wij zijn dé reisorganisatie op het gebied van avontuurlijke individuele rondreizen door Belize. Dit kleine landje is de ideale bestemming voor de avontuurlijke reiziger. Het land is rijk aan prachtige natuur zoals regenwouden, watervallen, witte stranden en exotische dieren. Bovendien heeft de Maya beschaving vele tempels in de jungle achtergelaten die het bezichtigen meer dan waard zijn.
» Meer informatie
Belize (vroeger Brits-Honduras) is één van de 7 Centraal-Amerikaanse landen, en grenst aan Mexico in het noordwesten en Guatemala in het zuiden en westen. Het oosten grenst h aan de Caribische Zee. Staatshoofd is Koningin Elizabeth II en het land is lid van het Britse Gemenebest.
De Philip Goldson International Airport ligt ongeveer 15 km ten noorden van Belize-stad. In het land worden Engels (officieel), Spaans, Q’eqchi’, Mopan, Yucateeks Maya, Plautdietsch en Garifuna gesproken. Het land ligt aan de Caraïbische Zee, en heeft daar een aantal eilanden, waaronder Ambergris Caye, Caye Caulker en de Turneffe-eilanden. De meeste eilanden (doch niet het grootste eiland Ambergris Caye) zijn koraaleilanden.
Het land werd voor de komst van de Spanjaarden bewoond door Maya’s. In de 17e eeuw werd het gebied door Britse houthandelaren en piraten gekoloniseerd.
Het werd als Brits-Honduras in 1840 formeel een Britse kolonie, ook al werd er aanspraak op gemaakt door Mexico en Guatemala. De orkaan Hattie bracht in 1961 veel schade in Belize. De regering besloot daarop dat het hebben van een hoofdstad onder zeeniveau te riskant was. Na enkele jaren was de nieuwe hoofdstad Belmopan ontworpen, in het precieze geografische centrum van het land. In de jaren zeventig werd met de verhuizing van regeringsgebouwen begonnen. De naam Belmopan komt van de Mopan indianen die daar woonden en bel staat natuurlijk voor Belize. Belmopan is ook de kleinste hoofdstad ter wereld met nog geen 10.000 inwoners.
Sinds 1964 heeft Brits-Honduras intern zelfbestuur en in juni 1973 kreeg het de naam Belize. Het effectieve gezag bleef echter in handen van de gouverneur uit Groot-Brittannië. De People’s United Party, onder leiding van George Price, was leider van de onafhankelijkheidsbeweging. Op 21 september 1981, na vertragingen vanwege territoriale geschillen met Guatemala, werd Belize onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. De nieuwe staat bleef grensconflicten kennen. Er bleef zelfs, ter bescherming, een Brits garnizoen achter. Het duurde tot 1991 voordat Guatemala Belize erkende. Tot heden is er echter een grensdispuut tussen beide landen. Op veel Guatemalteekse kaarten is Belize (of een deel ervan) als departement van Guatemala afgebeeld.
De bevolking is zodanig vermengd dat een onderscheid naar herkomst zeer moeilijk te maken is. De belangrijkste etnische groepen vormen de mestiezen (44%), de creolen (30%), de indianen (vooral Maya’s; 11%) en zwarte Cariben (7%); er zijn slechts kleine groepen Europeanen en Aziaten (onder andere Chinezen en Taiwanezen). Benadrukt moet worden dat al deze verschillende groepen en culturen relatief vreedzaam met elkaar samenleven.
Meer dan 50% van de bevolking leeft op het platteland.
De officiële taal is Engels. Het Engels wordt hoofdzakelijk door de overheid gebruikt en door zo’n 6% van de bevolking als moedertaal. De helft van de bevolking spreekt Spaans als moedertaal en veel andere mensen spreken het als tweede taal. 37% spreekt Kriol, een Engelse creoolse taal., als moedertaal, maar veel mensen spreken dit ook als tweede taal. Daarnaast wordt er door kleine minderheden enkele Mayatalen gesproken, alsmede Garifuna en Plautdietsch.
De belangrijkste rivieren van Belize zijn de Río Hondo, die een groot deel van de grens tussen Belize en Mexico vormt en door de Mexicaanse grensstad Chetumal stroomt, de Belize die langs Belmopan en door Belize City, en de Sarstoon, die de zuidgrens van Belize vormt.
Het enige gebergte van belang het de Mayagebergte, in zuidelijk centraal Belize. Hier ligt ook de hoogste berg van Belize, de 1124 meter hoge Doyle’s Delight.
Naast het Mayagebergte bestaat het land uit heuvels met tropische wouden in het binnenland en moerasvlakten aan de kust, waar de plantengroei wordt overheerst door mangrovebossen. Langs de kust ligt het op een na grootste koraalrif ter wereld, het Barrièrerif van Belize en er heerst een tropisch klimaat. Tussen september en november is het seizoen van de orkanen. Het land heeft veel flora en fauna.
Landbouw is de belangrijkste economische sector. Er worden suikerriet, citrusvruchten en bananen geteeld, vooral voor de uitvoer. Industrie en infrastructuur zijn slechts beperkt ontwikkeld.
Het belang van het toerisme neemt echter in snel tempo toe. Belize heeft vele Maya-ruïnes, waarvan die bij Caracol en Xunantunich de bekendste zijn. Het land trekt ook veel belangstelling vanwege de regenwouden en koraalriffen. Aan de kust zijn Ambergris Caye, Caye Caulker en Placencia de belangrijkste toeristencentra; in het binnenland ziet vooral San Ignacio veel bezoekers.
Kortom, Belize is nog erg puur en heeft enorm veel te bieden. Een ander groot voordeel is de taal. In Belize wordt Engels gesproken en daardoor is de communicatie gemakkelijk. Je ziet daar dan ook veel Amerikanen.
De Philip Goldson International Airport ligt ongeveer 15 km ten noorden van Belize-stad. In het land worden Engels (officieel), Spaans, Q’eqchi’, Mopan, Yucateeks Maya, Plautdietsch en Garifuna gesproken. Het land ligt aan de Caraïbische Zee, en heeft daar een aantal eilanden, waaronder Ambergris Caye, Caye Caulker en de Turneffe-eilanden. De meeste eilanden (doch niet het grootste eiland Ambergris Caye) zijn koraaleilanden.
Het land werd voor de komst van de Spanjaarden bewoond door Maya’s. In de 17e eeuw werd het gebied door Britse houthandelaren en piraten gekoloniseerd.
Het werd als Brits-Honduras in 1840 formeel een Britse kolonie, ook al werd er aanspraak op gemaakt door Mexico en Guatemala. De orkaan Hattie bracht in 1961 veel schade in Belize. De regering besloot daarop dat het hebben van een hoofdstad onder zeeniveau te riskant was. Na enkele jaren was de nieuwe hoofdstad Belmopan ontworpen, in het precieze geografische centrum van het land. In de jaren zeventig werd met de verhuizing van regeringsgebouwen begonnen. De naam Belmopan komt van de Mopan indianen die daar woonden en bel staat natuurlijk voor Belize. Belmopan is ook de kleinste hoofdstad ter wereld met nog geen 10.000 inwoners.
Sinds 1964 heeft Brits-Honduras intern zelfbestuur en in juni 1973 kreeg het de naam Belize. Het effectieve gezag bleef echter in handen van de gouverneur uit Groot-Brittannië. De People’s United Party, onder leiding van George Price, was leider van de onafhankelijkheidsbeweging. Op 21 september 1981, na vertragingen vanwege territoriale geschillen met Guatemala, werd Belize onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk. De nieuwe staat bleef grensconflicten kennen. Er bleef zelfs, ter bescherming, een Brits garnizoen achter. Het duurde tot 1991 voordat Guatemala Belize erkende. Tot heden is er echter een grensdispuut tussen beide landen. Op veel Guatemalteekse kaarten is Belize (of een deel ervan) als departement van Guatemala afgebeeld.
De bevolking is zodanig vermengd dat een onderscheid naar herkomst zeer moeilijk te maken is. De belangrijkste etnische groepen vormen de mestiezen (44%), de creolen (30%), de indianen (vooral Maya’s; 11%) en zwarte Cariben (7%); er zijn slechts kleine groepen Europeanen en Aziaten (onder andere Chinezen en Taiwanezen). Benadrukt moet worden dat al deze verschillende groepen en culturen relatief vreedzaam met elkaar samenleven.
Meer dan 50% van de bevolking leeft op het platteland.
De officiële taal is Engels. Het Engels wordt hoofdzakelijk door de overheid gebruikt en door zo’n 6% van de bevolking als moedertaal. De helft van de bevolking spreekt Spaans als moedertaal en veel andere mensen spreken het als tweede taal. 37% spreekt Kriol, een Engelse creoolse taal., als moedertaal, maar veel mensen spreken dit ook als tweede taal. Daarnaast wordt er door kleine minderheden enkele Mayatalen gesproken, alsmede Garifuna en Plautdietsch.
De belangrijkste rivieren van Belize zijn de Río Hondo, die een groot deel van de grens tussen Belize en Mexico vormt en door de Mexicaanse grensstad Chetumal stroomt, de Belize die langs Belmopan en door Belize City, en de Sarstoon, die de zuidgrens van Belize vormt.
Het enige gebergte van belang het de Mayagebergte, in zuidelijk centraal Belize. Hier ligt ook de hoogste berg van Belize, de 1124 meter hoge Doyle’s Delight.
Naast het Mayagebergte bestaat het land uit heuvels met tropische wouden in het binnenland en moerasvlakten aan de kust, waar de plantengroei wordt overheerst door mangrovebossen. Langs de kust ligt het op een na grootste koraalrif ter wereld, het Barrièrerif van Belize en er heerst een tropisch klimaat. Tussen september en november is het seizoen van de orkanen. Het land heeft veel flora en fauna.
Landbouw is de belangrijkste economische sector. Er worden suikerriet, citrusvruchten en bananen geteeld, vooral voor de uitvoer. Industrie en infrastructuur zijn slechts beperkt ontwikkeld.
Het belang van het toerisme neemt echter in snel tempo toe. Belize heeft vele Maya-ruïnes, waarvan die bij Caracol en Xunantunich de bekendste zijn. Het land trekt ook veel belangstelling vanwege de regenwouden en koraalriffen. Aan de kust zijn Ambergris Caye, Caye Caulker en Placencia de belangrijkste toeristencentra; in het binnenland ziet vooral San Ignacio veel bezoekers.
Kortom, Belize is nog erg puur en heeft enorm veel te bieden. Een ander groot voordeel is de taal. In Belize wordt Engels gesproken en daardoor is de communicatie gemakkelijk. Je ziet daar dan ook veel Amerikanen.
» Minder informatie