Onze reis door Zuid-Oost Brazilië – Klaas & Ans Slagter

Locatie: Brazilië

Reisperiode: januari 2019

Het doel van onze reis was het bezoek aan een gast-student, vriend, die begin jaren 90 mee heeft gedaan aan een studenten uitwisselingsprogramma en toen een jaar bij ons heeft gewoond.
Op 24 januari rond de middag landden we op de luchthaven van Porto Alegre en konden we onze huurauto ophalen, maar eerst begroetten wij onze vriend met zijn zoontje. De eerste drie dagen hebben we in de omgeving van Porto Alegre doorgebracht en we hebben geconstateerd dat daar veel nazaten leven van Duitsers. Sommigen leven hier al meer dan 100 jaar, maar ze koesteren Duitsland nog steeds. Je ziet dit aan sommige huizen (vakwerkbouw), aan de namen, de Duitse vlaggetjes. Het dorp Gramado was nog steeds in kerstsferen, terrassen met bierstuben, obers in Beierse klederdracht. Uiteraard hebben we ook de waterval Caracol bezocht.

Na afscheid te hebben genomen zijn we via een mooie route naar Cambara do Sul gegaan, waar we onder andere de beide canyons hebben bezocht. Vooral de canyon Fortaleza was indrukwekkend.

Toen naar Praia do Roza, waar we verbleven in een prachtig hotel met een mooi uitzicht op de Atlantische Oceaan. Heel luxe werden we met een privébootje overgezet naar het strand. Een prachtig strand, waar de strandstoelen é de parasol klaarstonden. Wat een verwennerij. Vervolgens weer een route naar Urubici. In de Pousada werden we zeer hartelijk ontvangen en we kregen meteen een plattegrond met alle mogelijkheden om te kunnen doen in de omgeving. Tips om te eten, tips om naar een niet op de plattegrond vermelde waterval/stroomversnelling te gaan, die overigens prachtig was. Indiaanse rotstekeningen gezien (alhoewel ik twijfel aan de echtheid. Zijn ze aangebracht als een toeristische trekpleister?). Het was namelijk een particuliere onderneming (restaurant).

Van Urubici gingen we via de kust naar het natuurpark Petar. Een prachtige glamping, met grote kamers en ruim opgezet in een park. In Petar hebben we met een gids de druipsteengrot Santana bezocht, watervallen gezien, gezwommen nabij een stroomversnelling. Het park Petar is prachtig! De weg ernaar toe is lang en vele kilometers onverhard, maar zeer de moeite waard. (Hier kregen we spijt, dat we toch niet gekozen hadden voor een 4wheeldrive). Het dorp bij Petar was klein, we werden – tijdens een wandeling – door dorpsbewoners spontaan  uitgenodigd voor de koffie met wat lekkers erbij. De gastvrijheid in dit dorp en ook elders, de vriendelijkheid van de mensen tijdens onze hele reis maakt deze vakantie voor ons zo indrukwekkend en onvergetelijk.

Als laatste naar Camburi, waar het ontzettend hard had gewaaid en geregend, op een gegeven moment reden we in ondergelopen straten door plassen van bijna veertig centimeter. Leuk plaatsje met een heel mooi strand. We bleven hier maar één nacht en gingen toen via de kustroute naar Paraty. Onderweg zagen we de schade die de vorige dag was aangericht aan de bomen.

In Paraty ontmoetten we familieleden, die vanuit het noorden van Brazilie kwamen. Ook hier weer een mooi hotel, de kamers waren gesitueerd rondom het zwembad. Paraty is een mooi oud stadje met een prachtige kustlijn. De laatste dag hebben we een vaartocht gemaakt, gezwommen in de Atlantische Oceaan, op het strand gelegen. Een heerlijke dag. Bij terugkomst zagen we dat de straten in Paraty bij vloed onder water lopen. Nederlanders hadden er al lang een dam ingelegd, maar de Brazilianen leggen planken neer van stoep tot stoep. Zo kom je toch ook droog over. En toen kwam de laatste dag. Ik denk dat we toen, richting luchthaven in Sao Paulo de mooiste route hebben gereden. Het ging steil omhoog, scherpe bochten en wat een prachtige natuur. Al met al kijken we terug op een prachtige reis.   De hotels, die door jullie geregeld waren, zijn ons prima bevallen. Overal werden we hartelijk ontvangen, de ene kamer was luxer dan de andere, maar allemaal schoon. Niet overal werd Engels gesproken, maar dat hinderde ons niet echt. In het hotel in Balneário Camboriu kregen we een kamer naast een ventilatieschacht. Dit maakte ’s middags al ontzettend veel herrie, maar – zo werd ons verzekerd – na 9 uur ’s avonds ging het zwembad dicht en zou de overlast over moeten zijn. Maar dit was niet het geval. We hebben toen overplaatsing naar een andere kamer verzocht, dit werd ook onmiddellijk gehonoreerd.

Tips:

De canyons zijn niet elke dag open, daar liepen we tegenaan. We hebben ze wel allebei kunnen bezoeken. Wij hadden dit niet verwacht, misschien een tip voor andere reizigers om vooral naar de openingstijden te kijken op de website.
De Morro da Igreja in Urubici is alleen met een autorisatie te bezoeken. Ik had dit toevallig ergens gelezen. Wellicht ook een tip om bij de reisbeschrijving te vermelden.
Het auto-verhuurbedrijf had mijn broer – niet in het bezit van een internationaal rijbewijs – als chauffeur te boek staan. Na overleg met jullie lokale collega’s is na een half uur de overeenkomst alsnog op mijn naam gesteld. De inlevering van de auto heeft mij verbaasd. Binnen een paar minuten na aankomst was de auto gecontroleerd op eventuele schade en de volle tank. Vervolgens werden we binnen enkele minuten naar het vliegveld gebracht.

Relevante informatie bij dit reisverhaal